Thinking of getting a tatoo

Πάει καιρός, μην πω και χρόνια, που θέλω να κάνω ένα τατουάζ αλλά δεν ξέρω πιο θα είναι το κατάλληλο σημείο να το κάνω. Ξέρω πάντως ότι δεν θέλω να το κάνω σε σημείο που να το βλέπω κάθε μέρα και επίσης το σημείο αυτό να μην ξεχειλώνει, π.χ. κοιλιά.

Μου είχε πει ο Μ., να πάμε να κάνουμε στα γενέθλια μας από ένα tattoo, αλλά στη πορεία άλλαξα γνώμη και του είπα ότι δεν θα το κάνω. Να πω την αλήθεια φοβάμαι λίγο και δεν ξέρω αν θα αντέξω τον πόνο.

Παλιά, το σχέδιο που ήθελα να κάνω ήταν δελφίνι ή πεταλούδα ή νεράιδα. Τώρα όμως έχω τρελαθεί με τον κλέφτη και τα χελιδόνια. Έχω βρει κάτι πανέμορφα σχέδια, αλλά τα έχουν κάνει σε σημεία που δεν θέλω να τα κάνω και δεν ξέρω αν θα ταίριαζαν κάπου άλλου. Παρακάτω έχω βάλει κάποια σχέδια που μου αρέσουν πολύ. 

Αυτό είναι το αγαπημένο μου, αλλά είναι αρκετά μεγάλο.
(via http://weheartit.com/entry/7445734#) 

(via http://www.free-tattoo.org/)

(via http://weheartit.com/entry/20673601/in-set/761936-cutee)

(via http://katiebarroso.tumblr.com/post/27358341301)

(via http://livefortodayairraaa.tumblr.com/post/35322992678/in-looooveee)

Read More »

Καλοκαίρι 2012

Για φέτος το καλοκαίρι αλλιώς τα σχεδιάζαμε και αλλιώς μας βγήκαν τελικά. Δεν έχω παράπονο απλά θα ήθελα να έχω κάποιες μέρες παραπάνω να δω τον αδερφό μου και τις ανιψιές μου, που μένουν εκτός Αθηνών.

Την πρώτη εβδομάδα πήγαμε στην Αιδηψό, εκεί ήταν η κουμπάρα με την βαφτιστήρα μας και τη μικρή αδερφή της. Με το κουμπάρο, για άλλη μια φόρα, δεν ταιριάξανε οι άδειες και έτσι τον είδαμε μόνο 2 μέρες. Ήταν μια υπέροχη και ήρεμη εβδομάδα. Παραλία, βιβλίο ή περιοδικό και ξεκούραση.

Το καλοκαιρινό μου πεντικιούρ. 

Την δεύτερη εβδομάδα γυρίσαμε σπίτι, γιατί έπρεπε να κάνουμε κάποιες δουλείες, αλλά στο τέλος της εβδομάδας ανεβήκαμε στην Αριδαία, έξω από την Έδεσσα, για ένα γάμο και κάτσαμε εκεί τρεις μέρες. Μεγάλο ταξίδι για μόνο τρεις μέρες, αλλά είχαμε πολύ καλή παρέα και περάσαμε πολύ ωραία.

Το Κάστρο του Πλαταμώνα, νοτιοανατολικά του Ολύμπου,
που δεσπόζει πάνω από στην εθνική οδό.

Υπέροχο βουνό κοντά στην Αριδαία.
Δεν έχω ξαναδεί τόσο πράσινο, και μπορώ να πω ότι μου άρεσε πάρα πολύ.

Το υπέροχο δωμάτιο που μας έκλεισε ο φίλος μας για το γάμο του.
Ξενοδοχείο Ναϊάδες, στο χωριό Όρμα, μόλις 2 χλμ. από τα Λουτρά Πόζαρ.

Μας είχε βάλει και ένα μικρό δωράκι μέσα στο δωμάτιο.
Ένα πουγκί με ένα βαζάκι μαρμελάδα βερίκοκο, από ένα σακουλάκι
το καθένα από τραχανά, γλυκεία πάπρικα και ρίγανη.

Η θέα από το δωμάτιο μας.

Βραδινό μπάνιο στα Λουτρά Πόζαρ. Δεξιά τα νερά ήταν ζεστά, από τις πηγές, και αριστερά
στον καταρράχτη κρύα, από τις πηγές του βουνού. Πρέπει να ήταν 2:30 το βράδυ που πήγαμε
μετά από το γλέντι που έκαναν ο γαμπρός και η νύφη μια μέρα πριν από το γάμο τους
και φύγαμε από εκεί κατά τις 4 το πρωί.

Το επόμενο πρωί, κατά της 10 πήγαμε να κάνουμε μπάνιο στα παγωμένα νερά του ποταμού.
Ήταν τόσο κρύο που δεν μπορούσες να κάτσεις πάνω από 10 λεπτά μέσα στο νερό.  

Ένας μικρός μεζές πριν από το γάμο. Ε, μην πάμε και νηστικοί.

Το πρώτο ζευγάρι παπούτσια που φόρεσε η νύφη.
Με αυτά ήρθε στην εκκλησιά και στο τραπέζι έβαλε άλλα.

Η μπομπονιέρα και ένα μικρό πουγκί με αποξηραμένη μέντα,
που είχε μέσα και μια κρητική μαντινάδα.

Και στο καπάκι πήγαμε για τέσσερις μέρες στην Καλαμάτα για να δω τον αδερφό μου. Και εκεί δεν κάτσαμε πολύ, γιατί έπρεπε να γυρίσουμε για να πάμε στον γάμο του αδερφού της κουμπάρας, που ευτυχώς ήταν στην Αθήνα.

Read More »

The Elevated Envelope - Receveid mail

Ήρθε η ώρα να σας γράψω για τους φακέλους που έλαβα και εγώ σε αυτό το project. Περίμενα μήπως και μου έρθουν και 3 τελευταία, αλλά δεν βλέπω φως στο τούνελ. Τώρα ή χαθήκανε ή δεν  τα στείλανε πότε. Τι να πω?! Θα σας τα βάλω με τη σειρά που τα έλαβα και θα έχει μια μικρή περιγραφή για το καθένα. Και αρχίζουμε:

Ο πρώτος φάκελος, ήρθε από την μακρινή Αυστραλία, και είναι εμπνευσμένος από τη φύση και το περιβάλλον που περιβάλλουν τη χώρα. Είναι υφασμάτινος, τον οποίο βέβαια τον είχε βάλει μέσα σε ζελατίνα. Μέσα είχε μια κάρτα από ανακυκλώσιμο χαρτί με ένα ποίημα γραμμένο πάνω του, ένα σελιδοδείκτη με το ίδιο ύφασμα που έχει ο φάκελος και ένα χαρτί που γράφει λίγα λόγια το θέμα της.

Ο δεύτερος φάκελος, ήρθε από το Σαν Φρανσίσκο. Ο φάκελος είναι φτιαγμένος από σελίδα ενός βιβλίου που μιλάει για γραφομηχανές. Και μέσα είχε ένα άρθρο που μιλάει για τις παλιές γραφομηχανές και ότι είναι πολύ από αυτοί που θα ήθελαν να αποκτήσουν μια. Πάνω σε ένα ριζόχαρτο έχει γράψει λίγα λόγια για την ίδια και για το θέμα που διάλεξε, και μέσα σε ένα μικρό φακελάκι έχει βάλει ένα γραμματόσημο και κάτι αυτοκόλλητα.

Ο τρίτος φάκελος, ήρθε από τον Καναδά. Τον έχει φτιάξει από χοντρό χαρτί με τον χάρτη της γης πάνω και έχει βάλει με κλωστή τη διαδρομή που έκανε για να μου έρθει. Στο πίσω μέρος είναι κομμένο σε ένα σημείο και κρύβει ένα μικρό μυστικό. Μέσα είχε διάφορα χαρτιά, το οποίο το ένα είναι και σπόρος από αγριολούλουδο που μπορώ να φυτέψω.

Ο τέταρτος φάκελος, ήρθε από το Οχάιο. Το θέμα του φακέλου έχει να κάνει με ναυτικά στοιχεία, που έχει ζωγραφίσει μια μέθοδο η οποία λέγεται "Zentagle" και από ότι διάβασα στο Google, εδώ, είναι μια μέθοδος να δημιουργείς όμορφες εικόνες από επαναλαμβανόμενα μοτίβα. Μέσα στο φάκελο είχε μια καρτ ποστάλ με λίγα λόγια για το φάκελο της, τρία διαφορετικά χαρτιά και ένα κορδόνι που μοιάζει με δίχτυ.

Ο πέμπτος φάκελος.ήρθε από την Αθήνα, και είναι από τη φίλη μου τη Θάλεια. Το θέμα της είναι η Φύση. Έχει πάρει ένα απλό φάκελο και έχει τον έχει χρωματίσει με διάφορα μελάνια και σφραγίδες, που έχει φτιάξει η ίδια. Μέσα έχει βάλει ένα σελιδοδείκτη, που το έχει φτιάξει με τον ίδιο τρόπο που έχει κάνει τον φάκελο, ένα μικρό σακουλάκι Μαστίχα Χίου και ένα μικρό βιβλιαράκι με ένα ποίημα για την φύση. Στο χαρτί που γράφει για το φάκελο της, έχει κάνει μια μικρή λεπτομέρεια με το κοπίδι.

Ο έκτος φάκελος, ήρθε από την Καλιφόρνια. Ο φάκελος έχει σχήμα στάβλου, με ένα μικρό παράθυρο που βλέπεις ένα πόνυ. Το πόνυ, με το όνομα Alokee, είναι 4 χρονών και έχει και κερδίσει 4 αστέρια στους αγώνες του Κεντάκι και πλέον έχει βγει σε "σύνταξη" και ψάχνει για κάποιον τον πάρει στο σπίτι του. Το πόνυ το έχει ζωγραφίσει με νερομπογιές.

Ο έβδομος φάκελος, ήρθε από το Κονέκτικατ. Ο φάκελος πάνω αριστερά έχει κολλημένη άμμο και κάτω έχει μπλε νερομπογιά και μέσα έχει ένα απλό χαρτί που στέλνει χαιρετίσματα. Από ότι κατάλαβα το θέμα είναι η θάλασσα

Και ο όγδοος φάκελος. ήρθε από το Μέιν. Ο φάκελος είναι ζωγραφισμένος με μαρκαδόρο. Μέσα έχει βάλει ένα βραχιόλι και μια σελίδα από Α4, που γραφεί ότι η ίδια ασχολείται πολύ με τη θετική σκέψη και με την αυτοεκτίμηση.

Τέσσερις φάκελοι είναι αυτοί που μου αρέσουν: ο χάρτης, το πόνυ, το υφασμάτινο και η φύση (από τη Θάλεια).

Read More »

Zumba-mania!

Από το Σεπτέμβριο έχω ξεκινήσει γυμναστήριο, προσπαθώ να πηγαίνω 3 φορές την εβδομάδα για να έχω μια συνεχή ροή του θέματος. Από τότε έχω κολλήσει με το Zumba. Είναι ένα είδος γυμναστικής που συνδυάζει χορό, γυμναστική και αερόβιο. Και όρεξη να μην έχω, όταν πάω για Zumba μου αλλάζει όλοι η διάθεση. Η δασκάλα που μας κάνει είναι η Χρύσα και είναι από τις πρώτες πιστοποιημένες Zumba Fitness Instructors στην Ελλάδα. Είναι πολύ ευχάριστος άνθρωπος και αυτό παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί σου κάνει διάθεση να παρακολουθήσεις το μάθημα. Έχω κάνει και με άλλες μάθημα, αλλά δεν το ευχαριστιέμαι τόσο πολύ.

Το Zumba έχει γίνει αρκετά γνωστό το τελευταίο χρόνο, που και που γίνονται κάποιες εκδηλώσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Είναι συνήθως 3ωρες μαραθώνιες εκδηλώσεις και με είσοδο γύρω στα 10 ευρώ. Εκεί μαζεύονται αρκετοί δάσκαλοι και κάνουν Zumba. Την Κυριακή που πέρασε είχε μια τέτοια εκδήλωση στη Σχόλη Μωραϊτη, δυστυχώς δεν μπόρεσα να πάω αλλά από ότι έμαθα έγινε χαμός. Δεν πειράζει την επόμενη φορά θα είμαι εκεί.

Read More »

The Elevated Envelope - My envelope

Πριν από μια εβδομάδα τελείωσα και έστειλα με ταχυδρομείο τους φακέλους που έφτιαξα, 11 στον αριθμό. Ο πρώτος φάκελος παραδόθηκε την επόμενη μέρα στην φιλενάδα Θάλεια, που έτυχε να είμαστε στην ίδια λίστα, και ελπίζω να φτάσουν στους υπόλοιπους, οι οποίοι είναι μία στην Αυστραλία και εννέα στην Αμερική. Εγώ έχω λάβει μέχρι στιγμής μόνο δύο από Αυστραλία και Σαν Φρανσίσκο, μόλις λάβω όλους τους φακέλους θα κάνω και το ανάλογο post. Για τώρα έχω μόνο το δικό μου φάκελο νας δείξω.

Λοιπόν, αποφάσισα να φτιάξω φάκελο σε σχήμα χαρταετού, μιας και όταν ξεκίνησε το project ήταν Καθαρή Δευτέρα. Μέσα στον φάκελο έβαλα 2 χαρτιά canson κομμένα στο ίδιο σχήμα, 1 πορτοκαλί και 1 κίτρινο. Στο πορτοκαλί εξήγησα γιατί διάλεξα αυτό το θέμα, είπα λίγο για το έθιμο μας και τι έκανα στο φάκελο, και στο κίτρινο χαρτί έγραψα μια συνταγή για ταραμά της μαμάς. Έφτιαξα μια καρφίτσα σε σχήμα χαρταετό από φελτ και έβαλα και λίγες χάντρες για να δώσει μια λάμψη. Στο φάκελο ζωγράφισα μπρος και πίσω με κηρομπογιές. Ορίστε και οι φωτό για να τα δείτε πως γίνανε.

Αυτά έβαλα μέσα στο φάκελο.

Ο φάκελος μπρος-πίσω.

Όλο το πακέτο μαζί.

Read More »

Μικρές μεγάλες ανησυχίες

Αυτό το post το έχω καιρό που το σκέφτομαι και τελικά πήρα την απόφαση να το γράψω.

Είχαμε πει με τον Μάνο, ότι αφού παντρευτούμε να κάτσουμε κάποιο καιρό οι δύο μας, για να μπορέσουμε να κάνουμε κάποια πράγματα και να πάμε κανένα ταξίδι και μετά να βάλουμε μπρος να κάνουμε παιδάκι. Βέβαια, αυτή η κουβέντα είχε γίνει πριν μείνω χωρίς δουλειά. Τώρα, βάση αυτού, έχω αρχίσει και σκέφτομαι ότι δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε αυτά που θέλουμε και ότι ένα παιδάκι αυτή τη στιγμή δεν θα ήταν και το καλύτερο. Δεν λέω ότι δεν θέλω να κάνω παιδί, αλλά σε αυτή τη κατάσταση που είμαστε σκέφτομαι τα έξοδα που μπορούν να βγουν και αγχώνομαι, είμαι άνθρωπος που αγχώνετε με το παραμικρό και πιστεύω ότι θα πιεστώ πολύ. Το έχω συζητήσει μαζί του και πιστεύει ότι όλα θα πάνε καλά. Επίσης, το άλλο που σκέφτομαι είναι ότι, αν έρθει τώρα θα μπορώ να είμαι full time mommy, κάτι που θα είναι πολύ καλό για το παιδί αλλά και για μένα. Δεν ξέρω τι να κάνω, σκέφτομαι και τον Μάνο που θέλει τόσο ένα παιδί και στεναχωριέμαι.

Μου αρέσει να έχω ένα πρόγραμμα στη ζωή μου και αυτό το βαδίζω χωρίς να ξέρω τι μου επιφυλάσσει η επόμενη μέρα, μου είναι κάπως. Το μόνο που ξέρω είναι ότι είμαι 5 μήνες χωρίς δουλειά και φως στο τούνελ δεν βλέπω, τουλάχιστον στον τομέα που έχω σπουδάσει. Από Δευτέρα αρχίζω τα μαθήματα για το web design, 2 φορές την εβδομάδα για ενάμιση μήνα περίπου. Οπότε στα μέσα Ιουνίου θα μπορώ να στείλω βιογραφικό για web design με την ελπίδα ότι κάποιος θα με πάρει. Ας γίνει έτσι μια αρχή και μετά βλέπουμε. Γιατί αν πάει μακριά η βαλίτσα δεν νομίζω ότι θα μπορώ να καθυστερήσω το θέμα και πολύ, βλέπεις δεν θέλω να έχω και πολύ μεγάλη διαφορά με τα παιδιά μου (και λέω παιδιά γιατί έχω βλέψεις να κάνω δύο).

Read More »

Ας αλλάξουμε λίγο τοπίο

Ο Μάνος είχε να πάει σε μια 10ήμερη εκπαίδευση στην Ολλανδία και συγκεκριμένα στο Άιντχοβεν, και είπα να πάω και εγώ για να αλλάξω λίγο παραστάσεις. Έχω ξαναπάει, αλλά επειδή αυτή τη φορά θα καθόταν και το σαββατοκύριακο ήταν ευκαιρία να πάμε να δούμε κάποιες άλλες πόλεις.

Και έτσι έγινε, εκείνος έφυγε από την Κυριακή και εγώ τον συνάντησα την ερχόμενη Παρασκευή και φύγαμε μαζί την επόμενη Τετάρτη. Το ταξίδι ήταν λίγο βαρετό και κουραστικό, μιας και ήμουν μονή μου αλλά είχε και διάφορες περίεργες στιγμές (τις οποίες δεν θα ήθελα να τις αναφέρω), να φανταστείς ξεκίνησα από το σπίτι στις 15:00 και έφτασα στο Άιντχοβεν στις 23:00.

Μείναμε στο ξενοδοχείο Pullman Eindhoven Cocagne, το οποίο μόλις το είχαν ανακαινίσει, σε ένα δωμάτιο απλό και μοντέρνο στυλ. Το πρωί του Σαββάτου ξυπνήσαμε νωρίς για να προλάβουμε το πρωινό, μετά πήγαμε να πάρουμε το τρένο για να πάμε στο Μάαστριχ, μια όμορφη πόλη 1 ώρα μακριά από εκεί που μέναμε. Είχε συννεφιά και έριχνε που και που ψιχάλες, αλλά δεν πειράζει γιατί τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά οπότε όταν ψιχάλιζε μπαίναμε σε κανένα εμπορικό. Το ωραίο πάντως είναι ότι έβλεπες τον κόσμο χαρούμενο, τα μαγαζιά γεμάτα και όλοι είχαν τουλάχιστον μια τσάντα από ψώνια. Φεύγοντας από το Μάαστριχ είδα ένα βιβλιοπωλείο και είπα να πάω να δω αν έχει το βιβλίο του Jamie Oliver, "30 minute meals" και έτσι όπως μπήκα μέσα πρόσεξα ότι είχε κάτι το διαφορετικό, δεν ήταν ένα συνηθισμένο βιβλιοπωλείο ήταν μια παλιά εκκλησία που την είχα μετατρέψει σε βιβλιοπωλείο, πάντως μου έκανε μεγάλη εντύπωση και μου άρεσε αρκετά. Γυρίσαμε το βραδάκι στο Άιντχοβεν και πήγαμε και φάγαμε στο "Hlios", ένα ελληνικό εστιατόριο με το καλύτερο φαγητό στη περιοχή, μιας και οι Ολλανδοί δεν φημίζονται για το φαγητό τους. Επειδή αυτός που έχει το μαγαζί ξέρει τον Μάνο, μας περιποιήθηκε πάρα πολύ καλά, και αυτό γιατί όσες φορές έχει πάει ο Μάνος στο Άιντχοβεν έχει πάει τουλάχιστον μια φορά στο εστιατόριο. Και σφηνάκια από ούζο μας έφερε και το γλυκό στο τέλος μας κέρασε.

Την Κυριακή ξυπνήσαμε πάλι νωρίς και αυτή τη φορά είπαμε να δούμε την πόλη Ντεν Μπος, η οποία ήταν μισή ώρα μακριά. Φτάνοντας στη πόλη έβλεπες ένα συγκρότημα από πολυκατοικίες που έχουν φτιάξει, οι οποίες έχουν ένα ιδιαίτερο στυλ αρχιτεκτονικής αρκετό διαφορετικό από τα υπόλοιπα κτίρια, μας άρεσε αρκετά και λέγαμε ότι αν έπρεπε να μείνουμε σε κάποιο σπίτι στην Ολλανδία, θα μέναμε σε αυτό. Μετά πήγαμε και είδαμε το μουσείο του γνωστού ζωγράφου αλλά και γλύπτη Ιερώνυμου ντε Μπος και το καθεδρικό ναό του Άγιου Ιωάννη, με τα πανέμορφα βιτρό του. Γυρίσαμε πίσω το βράδυ και πήγαμε και φάγαμε στο ιταλικό, που πάλι γνωρίζουν τον Μάνο.

Τις υπόλοιπες μέρες, μέχρι να φύγουμε, ξύπναγα και έτρωγα πρωινό και μετά πήγαινα και χάζευα στα μαγαζιά. Αλλά δεν δούλευαν τα μαγαζιά τους τις ίδιες ώρες με τα δικά μας, τη Δευτέρα κάποια ήταν κλειστά και όσα ήταν ανοιχτά άνοιγαν στις 12 το μεσημέρι, τι άλλες μέρες άνοιγαν στις 10. Δεν μπορώ να πω ότι ξετρελάθηκα με τα ρούχα τους, όλα είχαν ένα στυλ πολύ απλό και χίπικο, αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι ο κόσμος που κυκλοφορούσε φόραγε πολύ ωραία ρούχα. Είχα βρει ένα μαγαζάκι με χειροτεχνίες, πήγαινα εκεί και πέρναγα την ώρα μου, πήρα και διάφορα πραγματάκια, υλικά για ντεκουπάζ, φόρμες για να φτιάχνω διακοσμητικά πάνω σε τούρτες, είχε τόσα ωραία πράγματα που ήθελα να τα αγοράσω όλα.

Την Τετάρτη δεν πήγα πουθενά μόνο μάζεψα τα πράγματα μας και περίμενα τον Μάνο να έρθει από το πανεπιστήμιο για να φύγουμε για το Άμστερνταμ, για να πάρουμε το αεροπλάνο του γυρισμού.

Το δωμάτιο μας.

Το υπέροχο πρωινό.

Η Δομινικανή εκκλησία που έχει μετατραπεί σε ένα βιβλιοπωλείο
γεμάτο ηρεμία με το όνομα Selexyz Bookstore στο Μάαστριχ.

Το γλυκό μας, παγωτό, μπακλαβάς και κάτι σαν cheececake.

Το συγκρότημα πολυκατοικιών από τη πίσω πλευρά.

Το συγκρότημα πολυκατοικιών από τη μπροστινή πλευρά. 

Read More »

The Elevated Envelope Project

Θα μου πεις:  "Τι είναι το Elevated Envelope;" Είναι ένα project που έχει ξεκινήσει η Tara Bliven και έχει να κάνει με το να λαμβάνεις αλλά και να στέλνεις αλληλογραφία σε διάφορα μέρη στον κόσμο, την οποία την έχεις φτιάξει εσύ με διάφορους τρόπους. Δεν κερδίζεις κάτι με το να πάρεις μέρος, απλά αν σου αρέσει να λαμβάνεις κάτι μέσω ταχυδρομείου αυτό είναι ότι πρέπει. Μπορώ να σου εγγυηθώ ότι κάθε φορά που θα λαμβάνεις κάποιο φάκελο θα έχεις ένα χαμόγελο στα χείλη. Οπότε αν έχεις όρεξη αλλά και καλλιτεχνικές ανησυχίες μπορείς να το κάνεις και εσύ αυτό.

Αυτή είναι δεύτερη φορά που το διοργανώνει και είπα να πάρω και εγώ μέρος, μιας και στο πρώτο δεν προλάβαινα. Η πρώτη φορά είχε θέμα, το οποίο ήταν το ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, τώρα το έχει αφήσει στον καθένα να κάνει ότι θέλει. Η διαδικασία είναι ότι πρέπει να έχει ένα θέμα, να είναι χειροποίητο (μπορείς να χρησιμοποιήσεις υπολογιστή αλλά όχι πολύ), και να περιέχει κάτι μέσα (μια συνταγή, μια ιστορία, ή γιατί διάλεξες αυτό το θέμα).

Έχω ξεκινήσει και το φτιάχνω και μόλις είναι έτοιμο να κάνω το ανάλογο post. Stay tooned, αν θέλεις να δεις τι έφτιαξα.

(Μπορείς να μπεις εδώ και να δεις πως ξεκίνησε όλο αυτό.)

Read More »

Ένα τραγούδι που θα θυμάμαι για πάντα

I Love the way, the way you move

the way you walk inside the room.

I Wanna mess with you tonight

and see this life from different sides.

I Love the way, the way you are

You always try to reach the Stars.

I Wanna built a brand new world

tomorrow's just a useless world.

I Love you Just the way you are,

I Love you Just the way you are.

I’ve had my days and now I’m back

And I am Yours with All my Heart.

So walk your man to come in now

I’m ready for the final round.

The runaways are rainy seas

to stop this love by any means.

We had be waiting for so long

the time has come….I can’t wait more!

I Love you Just the Way you are,

I Love you Just the Way you are.

You’re the One that I’m Waiting for

your -Waves-I feel I know.

The One that I’m Waiting for

your -Waves- I feel I know.

The One that I’m Waiting for

I Love you Just the Way you are

I Love you Just the Way you are

Don’t ever tell me Who You are

Don’t ever tell me Who You are

Read More »

The story so far

Είμαι 32 χρονών και γεννήθηκα στη Χαράρε της Ζιμπάμπουε, από Έλληνες γονείς, και ήρθα στην Αθήνα όταν ήμουν 5 χρονών.

Τελείωσα το Λύκειο και πήγα σε ιδιωτική σχολή για να γίνω γραφίστας. Δουλεύω από το 2000 αλλά από το Δεκέμβριο του 2011, είμαι άνεργη. Βλέπεις η εταιρία έπρεπε να κάνει περικοπές, γιατί πλέον δεν υπάρχουν τόσες πολλές δουλειές, λόγω της κρίσεις που υπάρχει αυτή τη στιγμή στη χωρά.

Μέσα από τις 4 εταιρίες που δούλεψα, γνώρισα πολλούς ανθρώπους. Κάποιους τους έκανα φίλους, κάποιους άλλους κολλητούς και με δύο κάναμε κουμπαριά. Επίσης σε μια από τις εταιρίες γνώρισα και τον σύζυγο μου, με τον οποίο παντρευτήκαμε πέρσι τον Ιούνιο.

Αυτό το καιρό, λόγω έλλειψης δουλειάς, ασχολούμαι με τα του σπιτιού (καθάρισμα, μαγείρεμα) και με χειροτεχνίες. Από μικρή μου άρεσε να κάνω χειροτεχνίες και για αυτό τώρα πάω σε μαθήματα για να μάθω τις διάφορες τεχνικές που υπάρχουν. Επίσης θέλω να αρχίσω και μαθήματα για web design, γιατί από αγγελίες μου βλέπω έχει μεγάλη ζήτηση.

Αυτά σε γενικές γραμμές, ελπίζω να συνεχίσω να μοιράζομαι τη ζωή μου σε αυτό το μικρό blog.

Read More »

Too much free time on my hands

Από καιρό ήθελα να κάνω ένα blog, αλλά ποτέ δεν βρήκα το χρόνο να το κάνω. 

Θα μου πεις γιατί να κάνω blog; Απλά θα είναι ένα μέρος που θα μπορώ να γράφω ότι μου κατεβαίνει στο μυαλό, ας πούμε θα είναι σαν να έχω ένα μικρό ημερολόγιο όπως είχα μικρή και έγραφα ότι με απασχολούσε.

Γιατί τώρα και όχι πιο νωρίς; Γιατί από αρχές του χρόνου είμαι χωρίς δουλειά και έχω ξεκινήσει και κάνω αρκετά πράγματα για να γεμίσει η μέρα μου. Έχω αρχίσει μαθήματα χειροτεχνίας, το οποίο είναι μια φορά την εβδομάδα και θέλω να κάνω μαθήματα web design μιας και το έντυπο έχει αρχίσει και πεθαίνει.

Οπότε ας μου ευχηθώ καλή αρχή και καλά γραψίματα.

Read More »