2/1/13

Το τέλος του 2012 και η αρχή του 2013

Το 2012 ήρθε και πέρασε, και μας έβαλε ένα ακόμα χρόνο πάνω στο κεφάλι μας. Ξεκίνησε με μια απόλυση και ένα "ωχ, τι θα κάνω τώρα", Φρεσκοπαντρεμένη, μόλις 6 μήνες έγγαμη, και με ένα άγχος πώς θα ξεκινήσω τη δική μου οικογένεια, τώρα που μόνο ένας να έχει δουλειά.

Έχοντας πλέον πολύ ελεύθερο χρόνο στα χέρια μου, είπα να ξεκινήσω το δικό το blog, το οποίο θα γράφω ότι με απασχολεί και με ενδιαφέρει. Βέβαια περίμενα να είχα γράψει πιο πολλά post από ότι έχω γράψει, αλλά δεν πειράζει έχω ακόμα καιρό να το συνηθίσω.

Από δουλειά δεν παίζει ακόμα τίποτα. Δεν θυμάμαι πόσα βιογραφικά είχα στείλει μέσα στο 2012 και στοίχημα αν πήγα σε 5 συνεντεύξεις. Είναι απίστευτο πόσες λίγες αγγελίες είχαν για το κομμάτι της γραφίστικης, και 1 στις 5 ήταν για εξωτερικός συνεργάτης. Δεν ξέρω, βλέπουν τα χρόνια προϋπηρεσίας και την ηλικία μου, και σκέφτονται ότι θα ζητήσω τρελά λεφτά. Ξεκίνησα μαθήματα web design μήπως και αλλάξω λίγο κατεύθυνση, αλλά και εκεί τζίφος.

Αρχές του χρόνου ξεκίνησα να πηγαίνω σε μαθήματα χειροτεχνίας και έτσι γέμισε λίγο ο χρόνος μου με ενδιαφέροντα πραγματάκια, και ευτυχώς που είχα κάτι να κάνω γιατί δεν θα άντεχα να είμαι μόνη μου όλα τα πρωινά και να έχω να κάνω μόνο δουλείες για το σπίτι. Πάντα μου άρεσε να φτιάχνω κάτι με τα χέρια μου και τώρα με τα μαθήματα αυτά είναι ότι πρέπει.

Το γυμναστήριο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μου και ειδικά η Zumba. Πήγαινα, αλλά και ακόμα πηγαίνω, σε όλες τις ώρες που έχει Zumba στο γυμναστήριο. Επίσης, ακολουθούσα και στα περισσότερα Zumbathons που γινόντουσαν για καλό σκοπό.

Το Μάρτιο πήγα ένα ταξίδι στην Ολλανδία, για να κάνω παρέα στον άντρα μου που έπρεπε να πάει για εκπαίδευση για τη δουλειά του. Ωραία ήταν, γιατί κάτσαμε περίπου 2 εβδομάδες και έτσι είδαμε και κάποια άλλα μέρη εκτός από το Άιντχοβεν. Το Πάσχα κατεβήκαμε οικογενειακώς στην Καλαμάτα για δούμε τον αδερφό μου και τις ανιψιές μου. Το καλοκαίρι πήγαμε μια εβδομάδα Αιδηψό στην κουμπάρα μας, τέσσερις μέρες Καλαμάτα στον αδερφό μου και τρεις μέρες Αριδαία για τον γάμο ενός φίλου μου.

Το τέλος του 2012, ήρθε και έκλεισε με πολλές χειροτεχνίες, μιας και όλα τα γυναικεία δώρα ήταν χειροποίητα. Τα αντρικά ήταν αγοραστά, μικρής αξίας αλλά χρήσιμα για τον καθένα. Περάσαμε πολύ ωραία και φάγαμε πολύ. Ευχαριστήθηκα τις ανιψιές μου και τον αδερφό μου, μιας και ήρθαν να περάσουν τα Χριστούγεννα μαζί μας. Μου λείπει συνέχεια ο αδερφός μου, αλλά έχουν έρθει έτσι τα πράγματα που δεν μπορούμε να είμαστε τόσο κοντά ώστε να τους βλέπω συχνά.

Το 2013, ελπίζω να είναι καλύτερο από το 2012. Να έχουμε την υγεία μας πάνω από όλα, γιατί είναι κάτι που θεωρούμε δεδομένο και δεν θα έπρεπε. Να είμαστε ευτυχισμένοι με τα πράγματα και τους ανθρώπους που έχουμε γύρω μας και αν υπάρχει κάτι ή κάποιος που μας στεναχωρεί να το διώξουμε μακριά. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας αλλά και με τους γύρω μας. Να έχουμε το θάρρος να μιλήσουμε με τον απέναντι μας και να μην φοβόμαστε αν θα φύγει ή όχι μόλις ακούσει κάτι που δεν θα του αρέσει, αν φύγει δεν αξίζει να είναι δίπλα μας.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!
Read More »