Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διακοπές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Διακοπές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

30/9/17

A Long Summer Vacation


Αν και κοντεύει να τελειώσει ο Σεπτέμβριος τώρα βρήκα χρόνο να κάτσω να ασχοληθώ με το blog μου και να γράψω τις διάφορες αναρτήσεις μου. Και έτσι ήρθε η ώρα να γράψω για το πως περάσαμε το καλοκαίρι μας στην Ελλάδα, και να μυρίσει λίγο καλοκαίρι και θάλασσα.

Οι διακοπές μας αυτό το καλοκαίρι ήταν μεγάλες σε διάρκεια. Εγώ με τον Φίλιππο κάτσαμε στην Ελλάδα 8 εβδομάδες. Τις πρώτες 4 εβδομάδες ήμασταν οι δύο μας και μετά ήρθε και ο Μάνος. Φύγαμε στις 18 Ιουνίου, που ήταν και η 6η επετείου γάμου μας. Ωραία το γιορτάσαμε εγώ Ελλάδα και εκείνος Αγγλία. Τις πρώτες μέρες τις περάσαμε Αθήνα γιατί είχα κάτι ψώνια που ήθελα να κάνω για τον μικρό. Μετά φύγαμε για το χωριό. Ε, λοιπόν αυτές οι 2 εβδομάδες ήταν γεμάτες παιχνίδια, μπάνια στη θάλασσα και περιπέτειες.


Με το πιεστικό στο χέρι για να βοηθήσει τον παππού να καθαρίσει τις σκάλες.

Ο παππούς και η θεία του τον γαργαλάνε και αυτός έχει λιώσει από τα γέλια.

Τις πρώτες μέρες δεν είχαμε προλάβει να πάμε παραλία
 και έτσι έπαιζε με την άμμο που είχε ο παππούς στο σπίτι.


Παίζει με τις ξαδέρφες του.

Παίζοντας με τον θείου του με τα νεροπίστολα.

Το ποτιστήρι πήρε τη θέση του και ο Φίλιππος άρχισε να τρέχει πάνω κάτω.  

Η πισίνα είχε βρει και αυτή τη θέση της. Είπαμε αγαπάει το νερό.

Καβάλα στον παππού στο κάστρο της Μεθώνης
για να δούμε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα.

Τώρα πια και χτίστης.

Επιστροφή στην Αθήνα για να υποδεχτούμε τον μπαμπάς μας, αλλά και να δούμε καλούς φίλους. Πήγαμε και στο Αστεροσκοπείο της Πεντέλης για να δούμε το Δία και Κρόνο (σας χρωστάω ανάρτηση). Μπάνια στην αγαπημένη μας παραλία και φυσικά χτίσιμο κάστρων. 


Ζωγραφίσαμε με ζυμάρι. (χρωστάω και εδώ ανάρτηση)



Το αστεροσκοπείο της Πεντέλης. 

Εγώ κοιτάω τον Δία μέσα από το μεγάλο τηλεσκόπιο.

Καφέ με παλιά φίλη από το Λύκειο.


Κάστρο με το μπαμπά.

Γυρίσαμε στο χωριό για να μπορέσουμε να ευχαριστηθούμε μπάνια, γιατί στην Αθήνα είναι κουραστικό να πηγαίνεις κάθε μέρα για μπάνιο, μιας και θέλεις καμιά ώρα να πας και άλλη τόση να γυρίσεις. Επιτέλους κανονίσαμε και βρεθήκαμε με την Ελένη (Καρυδότσουφλο) και την υπέροχη οικογένεια της. Επισκεφτήκαμε όλοι μαζί τα τρένα που έχει η Καλαμάτα, τα οποία έχω να πω ότι είναι κρίμα που είναι παρατημένα και δεν τα αξιοποιούν λιγάκι. Θα μπορούσαν να είναι σε λειτουργία, αν όχι όλα κάποια από αυτά, και να κάνουν μια μικρή διαδρομή εκεί στο χώρο που είναι. Πιστεύω ότι τα παιδιά, αλλά και γονείς θα τους άρεσαν πολύ. 

Μετά από το μπάνιο μας επιβάλλεται φαγητό.


3 από 4 παιδιά πάνω σε μι παλιά μηχανή τρένου.


Μπήκε με το θείο του στη θάλασσα που είχε κύματα.
Είχε γαντζωθεί πάνω του αλλά δεν ήθελε κιόλας να βγει.

Το κάστρο που φτιάξαμε με τη νονά μας.

Είδε το αντηλιακό της νονάς του που ήταν σε σπρέι και ήθελε να της βάλει.

Μετά είχε σειρά ο μπαμπάς.

Οι άντρες τις παρέας έχουν ανοίξει μεγάλο εργοτάξιο. 

Η χαρά του παιδιού. Τα νεροπίστολα πήραν φωτιά.
Τέτοιο γέλιο είχα καιρό να κάνω.

"Έλα νονά να σου δείξω πως κάνουν ποδήλατο".


Το μεγάλο μου αντράκι.

Πλέον ο μπαμπάς έχει γίνει ειδικός στην κατασκευή κάστρου.

Έπιασε και το αστέρι του.

Η τελευταία εβδομάδα μας ήρθε και δεν θέλαμε να περάσει. Θέλαμε και άλλες μέρες αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Αλλά το μόνο σίγουρο ήταν ότι αυτές τις μέρες ήταν γεμάτες.

Η χαρά του να φορέσει το ρολόι του παππού.

Παραλία Σχοινιά. Από όπου και να κοιτάξεις παραλία και θάλασσα. 

Πρώτη επαφή με κιθάρα. 

Και η επιστροφή μας. 

Βλέποντας τις φωτογραφίες μου θύμισαν πόσο υπέροχα περάσαμε. Γεμάτες όμορφες στιγμές που θα τις θυμόμαστε για καιρό.
Read More »

7/4/17

Ελληνικό αέρα για 2 εβδομάδες

Έφτασε και ο καιρός να κατέβουμε Αθήνα, για 2 εβδομάδες. Μετά από 3 μήνες για εμένα και τον Φίλιππο, και 6 μήνες για τον Μάνο είπαμε να πάμε να πάρουμε λίγο από τον ελληνικό αέρα. Να δούμε συγγενείς και φίλους, που μας είχαν λείψει πολύ.


Ο μικρός μας ρώταγε συνέχεια τις τελευταίες μέρες πριν φύγουμε, πότε θα πάμε στον παππού και στη γιαγιά. Το καλύτερο μου ήταν, όταν το πρωί που πετάγαμε και τον ξυπνήσαμε για να ετοιμαστούμε γύρισε και μας είπε "μαμά μετά από την Αθήνα θα γυρίσουμε σπιτάκι μας, εδώ στην Αγγλία;". Αυτό με έκανε να νιώσω τόσο καλά και ότι το έχει πάρει όλο αυτό το θέμα της μετακόμισης καλά. Γενικά στο ταξίδι ήταν πολύ καλός, κοιμήθηκε για αρκετή ώρα και έτσι βρήκαμε και εμείς τη ευκαιρία να ξεκουραστούμε. 

Όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Αθήνας, είχα κανονίσει να έρθει να μας πάρει ο μπαμπάς μου, αλλά καθυστέρησε λίγο να έρθει και ο μικρός μας έφαγε "που είναι ο παππούς και που είναι ο παππούς". Εντάξει όταν τελικά ήρθε και τον αγκάλιασα μου ήρθαν δάκρυα στα μάτια, αλλά κατάφερα να τα συγκρατήσω. Ο Φίλιππος έτρεξε και του έδωσε μια μεγάλη αγκαλιά και ένα φιλί ρουφηχτό. Η χαρά μας ήταν μεγάλη. 

Ευτυχώς μας έκανε καλό καιρό, και ειδικά την πρώτη εβδομάδα ήταν απίστευτος. Πήραμε πολύ βιταμίνη D. Τη Καθαρή Δευτέρα την περάσαμε με τους γονείς μου, Πήγε ο Μάνος με τον μπαμπά μου στην ψαραγορά το βράδυ της Κυριακής και πήραν τα απαραίτητα. Τη Δευτέρα είχαμε αναλάβει κάποιες δουλειές για το μεσημεριανό. Ο Φίλιππος με τον παππού καθάρισαν τα μύδια και έψησαν στην σχάρα τις γαρίδες, ο Μάνος έφτιαξε το χταπόδι. Εγώ έφταιξα το φαγητό του Φίλιππου και το μυδοπίλαφο. Περάσαμε πολύ ωραία και φάγαμε και θαλασσινά, που στην Αγγλία είναι λίγο δύσκολα να βρεις καλά και φρέσκα.

Εδώ παίζει με το ηλεκτρικό κρεββάτι της νονάς του.
Βοηθάει τον παππού να καθαρίσει τα μύδια.
Επιβλέπει τον παππού στο ψήσιμο.
Η πρώτη βόλτα με τον νέο  του πατίνι.


Δεν γινόταν να μην επισκεφτούμε το πάρκο στο Φλοίσβο, αφού είχε τόσο καλό καιρό.

Τις επόμενες μέρες τις περάσαμε με πολλές βόλτες. Πηγαίναμε το πρωί κάτω στο ρολόι στη Δραπετσώνα να κάνει πατίνι ο Φίλιππος, δώρο από την γιαγιά του. Εντάξει, όπου και να πηγαίναμε το ήθελε μαζί του. Και τα απογεύματα, που έκανε ακόμα λίγο ψύχρα, κανονίζαμε να δούμε φίλους και συγγενείς.

Κανονίσαμε και πήγαμε και στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, που όλο το λέγαμε με τον Μάνο αλλά ποτέ δεν είχε κάτσει. Ήρθε και η αδερφή του Μάνου μαζί μας. Ήμασταν 4 ώρες εκεί και ο μικρός δεν παραπονέθηκε ούτε στιγμή. Είδαμε την παράσταση με τα δελφίνια, το αγαπημένο μου από όλα ήταν αυτό. Είδαμε λιοντάρια, τζάγκουαρ, τσιτάχ, πούμα, λεοπάρδαλης και τίγρης, που όλα ήταν σε μια φάση σιέστα. Μάλλον τους είχε βαρέσει ο ήλιος κατακούτελα. Γενικά ότι είχε να δούμε τα είδαμε.

Ρινοδέλφινα.

Ασιατικοί ελέφαντες.

Μακάο.

Ιαγουάρος.

Πούμα.

Λεοπάρδαλη της Περσίας.

Τίγρης της Σουμάτρας.

Καμηλοπάρδαλη και ζέβρα.

Λεμούριοι.

Τσίτα.

Καφέ αρκούδα.

Σουρικάτα.

Η επόμενη εβδομάδα μας τα χάλασε ο καιρός λιγάκι, άρχισε να κάνει κρύο και να ψιλοβρέχει, μάλλον μας προετοίμαζε για την επιστροφή μας. Μην καλομάθουμε στο καλό καιρό. Πήγαμε και σινεμά με τον Μάνο και την παρέα, κάτι που στην Αγγλία δεν το έχουμε κάνει γιατί δεν έχουμε κάπου να αφήσουμε τον μικρό.
Τον απασχολεί η βαφτιστήρα μου, η Ναταλία, για να τα πούμε
με την καλή μου φίλη και κουμπάρα Μαρίνα.

Δεν γινόταν να πάμε στον παππού και να μην κάνει τέντα.

Θέα από το καφέ στο Μουσείο Μπενάκη στο Θησείο.


Αγκαλιά με τον θείο μου. Ζωγραφίζουν.
Ένα έχω να πω ότι κουραστήκαμε πολύ αυτές τις 2 εβδομάδες, γιατί κάθε μέρα είχαμε κανονίσει να κάνουμε ή να δούμε κάποιον. Και βέβαια μπορώ να πω ότι δεν καταφέραμε να τους δούμε όλους.

Περάσαμε πολύ όμορφα και χαρήκαμε πολύ που είδαμε και μπορέσαμε να κάνουμε τόσο πολλά. Γεμίσανε οι μπαταρίες και είμαστε έτοιμη να πάμε πίσω στο σπίτι μας.

Read More »