30/9/17

A Long Summer Vacation


Αν και κοντεύει να τελειώσει ο Σεπτέμβριος τώρα βρήκα χρόνο να κάτσω να ασχοληθώ με το blog μου και να γράψω τις διάφορες αναρτήσεις μου. Και έτσι ήρθε η ώρα να γράψω για το πως περάσαμε το καλοκαίρι μας στην Ελλάδα, και να μυρίσει λίγο καλοκαίρι και θάλασσα.

Οι διακοπές μας αυτό το καλοκαίρι ήταν μεγάλες σε διάρκεια. Εγώ με τον Φίλιππο κάτσαμε στην Ελλάδα 8 εβδομάδες. Τις πρώτες 4 εβδομάδες ήμασταν οι δύο μας και μετά ήρθε και ο Μάνος. Φύγαμε στις 18 Ιουνίου, που ήταν και η 6η επετείου γάμου μας. Ωραία το γιορτάσαμε εγώ Ελλάδα και εκείνος Αγγλία. Τις πρώτες μέρες τις περάσαμε Αθήνα γιατί είχα κάτι ψώνια που ήθελα να κάνω για τον μικρό. Μετά φύγαμε για το χωριό. Ε, λοιπόν αυτές οι 2 εβδομάδες ήταν γεμάτες παιχνίδια, μπάνια στη θάλασσα και περιπέτειες.


Με το πιεστικό στο χέρι για να βοηθήσει τον παππού να καθαρίσει τις σκάλες.

Ο παππούς και η θεία του τον γαργαλάνε και αυτός έχει λιώσει από τα γέλια.

Τις πρώτες μέρες δεν είχαμε προλάβει να πάμε παραλία
 και έτσι έπαιζε με την άμμο που είχε ο παππούς στο σπίτι.


Παίζει με τις ξαδέρφες του.

Παίζοντας με τον θείου του με τα νεροπίστολα.

Το ποτιστήρι πήρε τη θέση του και ο Φίλιππος άρχισε να τρέχει πάνω κάτω.  

Η πισίνα είχε βρει και αυτή τη θέση της. Είπαμε αγαπάει το νερό.

Καβάλα στον παππού στο κάστρο της Μεθώνης
για να δούμε το υπέροχο ηλιοβασίλεμα.

Τώρα πια και χτίστης.

Επιστροφή στην Αθήνα για να υποδεχτούμε τον μπαμπάς μας, αλλά και να δούμε καλούς φίλους. Πήγαμε και στο Αστεροσκοπείο της Πεντέλης για να δούμε το Δία και Κρόνο (σας χρωστάω ανάρτηση). Μπάνια στην αγαπημένη μας παραλία και φυσικά χτίσιμο κάστρων. 


Ζωγραφίσαμε με ζυμάρι. (χρωστάω και εδώ ανάρτηση)



Το αστεροσκοπείο της Πεντέλης. 

Εγώ κοιτάω τον Δία μέσα από το μεγάλο τηλεσκόπιο.

Καφέ με παλιά φίλη από το Λύκειο.


Κάστρο με το μπαμπά.

Γυρίσαμε στο χωριό για να μπορέσουμε να ευχαριστηθούμε μπάνια, γιατί στην Αθήνα είναι κουραστικό να πηγαίνεις κάθε μέρα για μπάνιο, μιας και θέλεις καμιά ώρα να πας και άλλη τόση να γυρίσεις. Επιτέλους κανονίσαμε και βρεθήκαμε με την Ελένη (Καρυδότσουφλο) και την υπέροχη οικογένεια της. Επισκεφτήκαμε όλοι μαζί τα τρένα που έχει η Καλαμάτα, τα οποία έχω να πω ότι είναι κρίμα που είναι παρατημένα και δεν τα αξιοποιούν λιγάκι. Θα μπορούσαν να είναι σε λειτουργία, αν όχι όλα κάποια από αυτά, και να κάνουν μια μικρή διαδρομή εκεί στο χώρο που είναι. Πιστεύω ότι τα παιδιά, αλλά και γονείς θα τους άρεσαν πολύ. 

Μετά από το μπάνιο μας επιβάλλεται φαγητό.


3 από 4 παιδιά πάνω σε μι παλιά μηχανή τρένου.


Μπήκε με το θείο του στη θάλασσα που είχε κύματα.
Είχε γαντζωθεί πάνω του αλλά δεν ήθελε κιόλας να βγει.

Το κάστρο που φτιάξαμε με τη νονά μας.

Είδε το αντηλιακό της νονάς του που ήταν σε σπρέι και ήθελε να της βάλει.

Μετά είχε σειρά ο μπαμπάς.

Οι άντρες τις παρέας έχουν ανοίξει μεγάλο εργοτάξιο. 

Η χαρά του παιδιού. Τα νεροπίστολα πήραν φωτιά.
Τέτοιο γέλιο είχα καιρό να κάνω.

"Έλα νονά να σου δείξω πως κάνουν ποδήλατο".


Το μεγάλο μου αντράκι.

Πλέον ο μπαμπάς έχει γίνει ειδικός στην κατασκευή κάστρου.

Έπιασε και το αστέρι του.

Η τελευταία εβδομάδα μας ήρθε και δεν θέλαμε να περάσει. Θέλαμε και άλλες μέρες αυτό ήταν το μόνο σίγουρο. Αλλά το μόνο σίγουρο ήταν ότι αυτές τις μέρες ήταν γεμάτες.

Η χαρά του να φορέσει το ρολόι του παππού.

Παραλία Σχοινιά. Από όπου και να κοιτάξεις παραλία και θάλασσα. 

Πρώτη επαφή με κιθάρα. 

Και η επιστροφή μας. 

Βλέποντας τις φωτογραφίες μου θύμισαν πόσο υπέροχα περάσαμε. Γεμάτες όμορφες στιγμές που θα τις θυμόμαστε για καιρό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου