Κλείσαμε ένα μήνα στο νέο μας ξεκίνημα. Ένα μήνα στη νέα μας ζωή και μπορώ να πω ότι προσαρμοστήκαμε αρκετά εύκολα, πιο εύκολα από ότι το περίμενα. Μπορεί να είναι ότι είμαστε πάλι μια οικογένεια και ότι δεν ζούμε μέσα σε μια μιζέρια και στο πώς θα μπορέσουμε να κάνουμε πράγματα για τον μικρό ή για εμάς.
Ο Φίλιππος το έχει πάρει μια χαρά, το οποίο δεν περίμενα να το πάρει και αλλιώς μιας και είναι ακόμα μικρός για να καταλάβει και σχολείο δεν έχει ξεκινήσει ακόμα. Με τον μπαμπά του είναι κολλημένος και δικαιολογημένα, μιας και δεν τον είχε κοντά του 3 μήνες. Τώρα τις τελευταίες μέρες σαν αν ζητάει τον παππού του και να θέλει να πάει να παίξει μαζί του.
Όσο για μένα, το έχω πάρει πολύ καλά το θέμα. Είχα ένα φόβο με τον καιρό και το κρύο, μιας και γενικά είμαι κρυουλιάρα, αλλά ένα έχω να πω ότι το κρύο εδώ είναι αρκετά διαφορετικό από της Ελλάδας. Δεν έχει χρειαστεί να ντυθώ πιο βαριά από ότι θα ντυνόμουν στην Ελλάδα. Το μόνο που φοράω συνέχεια όταν βγαίνω είναι γάντια, γιατί τα χέρια μου έχουν γίνει πολύ άγρια.
Το σπίτι το έχω λατρέψει. Είναι σε μια πολύ ήσυχη γειτονιά με πάρκο στα 20 βήματα. Το κέντρο της πόλης είναι γύρω στα 10 λεπτά με τα πόδια και έχει τα πάντα. Έχουμε αρκετά σούπερ μάρκετ γύρω μας, περίπου 5 με 10 λεπτά με το αυτοκίνητο. Τα μαγαζιά είναι ανοιχτά κάθε μέρα, μέσα στην εβδομάδα κλείνουν στις 17:30, το Σάββατο κλείνουν στις 18:00 και την Κυριακή ανοίγουν στις 10:30 και κλείνουν στις 16:30. Έχουμε θέατρο και σινεμά. Α, και ένα μουσείο για παιδιά. Νομίζω ότι ο Μάνος έκανε πολύ καλή επιλογή και σε σπίτι και σε περιοχή.
|
Το πάρκο κοντά στο σπίτι μας. |
|
Η παιδική χαρά. |
Φυσικά μου λείπουν οι δικοί μου, αλλά πιστεύω ότι τελικά κάναμε καλά που φύγαμε.Είναι πιο ανθρώπινα τα πράγματα εδώ, έχουμε πιο πολλές επιλογές. Και όταν μπορέσω να βρω και εγώ μια δουλίτσα θα είμαστε ακόμα καλύτερα.
|
Το θέατρο. |
|
Το θέατρο από άλλη πλευρά. |
|
Η εκκλησία, που έρχεται Έλληνας παπάς και κάνει λειτουργία κάποιες φορές. |