Μικρέ μου πρίγκιπα, ήρθες σε αυτόν τον κόσμο στις 23 Νοεμβρίου του 2013. Κανονικά ήταν να έρθεις στις 29 του μήνα, αλλά αποφασίσαμε με τον γυναικολόγο μου να γεννήσω πιο νωρίς.
Είχα μια πολύ καλή και εύκολη γέννα, δεν με κούρασες καθόλου. Με το που άκουσα το πρώτο σου κλάμα έκλαψα και εγώ, δεν πίστευα ότι είσαι δικός μου. Σε ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά, παρ' όλου που ήσουν ζαρωμένος και μπλε. Αυτό τελικά πάει να πει κεραυνοβόλος έρωτας. Το πρώτο μας βράδυ δεν έκλεισα μάτι, γιατί καθόμουν και σε κοίταζα, χάζευα κάθε σου κίνηση και έκφραση.
Είχα αποφασίσει από πριν ότι θα έκανα αποκλειστικό θηλασμό. Τις πρώτες μέρες είχα στεναχωρηθεί, γιατί δεν μπορούσες να πιάσεις τη θηλή, αλλά και εγώ δεν μπορούσα να σε βάλω όπως έπρεπε. Όλο έχανες γραμμάρια και πίστευα ότι δεν θα τα κατάφερνα και θα έπρεπε να σου δώσω ξένο γάλα. Ευτυχώς είχα μια πολύ καλή μαία, και με βοήθησε πάρα πολύ με το αυτό το θέμα, αλλά και ο μπαμπάς σου με βοήθησε πολύ.
Όταν ήρθες στο σπίτι τα πράγματα ήταν λίγο διαφορετικά. Δεν ήξερα εγώ, δεν ήξερες και εσύ αλλά τελικά βρήκαμε το δρόμο μας, με αρκετή προσπάθεια και υπομονή.
Υπάρχουν στιγμές που κάθομαι και σε χαζεύω, και δεν το πιστεύω ότι είσαι δικός μου. Να ξέρεις ότι εγώ και ο μπαμπάς σου θα σε αγαπάμε για πάντα, και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να σου προσφέρουμε ότι χρειάζεσαι.
Υπάρχουν στιγμές που κάθομαι και σε χαζεύω, και δεν το πιστεύω ότι είσαι δικός μου. Να ξέρεις ότι εγώ και ο μπαμπάς σου θα σε αγαπάμε για πάντα, και θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας να σου προσφέρουμε ότι χρειάζεσαι.