Εχθές πήγαμε με τον Μάνο και τον Φίλιππο την βόλτα μας στο πάρκο του Φλοίσβου. Και όπως περπατάγαμε για να πάμε για κούνιες, πετυχαίνουμε μια παρέα 4 νέων (2 αγόρια και 2 κορίτσια) και να κρατάνε στα χέρια τους τα κινητά τους και να μιλάνε μεταξύ τους για το που μπορεί να είναι αυτό το Pokemon. ΟΚ, το προσπεράσαμε.
Πιο κάτω βλέπουμε ένα ζευγάρι, επειδή ήταν μπροστά μας είπαμε ότι το ζευγαράκι πάει τη βόλτα του, αλλά έλα που όταν τους περάσαμε είχαν τα κινητά στα χέρια τους και παίζανε. Να πω ότι η κοπελιά είχε ντυθεί και πολύ σέξι (καυτό σορτς, μπλούζα που δένει στη μέση και ψηλές πλατφόρμες). Αρχίσαμε να γελάμε λιγάκι και να λέμε ότι δεν παίζει αυτό το πράγμα.
Μέχρι να φτάσουμε στις κούνιες είδαμε άλλη μια παρέα με 3 νέους, ο οποίος ο ένας έσπρωχνε με το ένα χέρι το καρότσι που καθόταν ένα κοριτσάκι και με το άλλο είχε το κινητό στο χέρι. Και να τους ακούμε να λένε ότι από εδώ πήγε και δεν έχουν και πολύ χρόνο για να το πιάσουν.
Φτάσαμε στις κούνιες και μιλάγαμε με τον Μάνο για αυτή την νέα τρέλα που υπάρχει και ότι εμείς τι έπρεπε να κάνουμε όταν βγήκαν οι υπολογιστές. Που ήταν όντως κάτι πολύ καινούργιο και περίεργο. Δεν θα έπρεπε να βγαίνουμε καθόλου έξω. Τώρα βλέπεις παρέες να κάθονται μαζί, αλλά στην ουσία να μην είναι μαζί γιατί ο καθένας έχει το κινητό του και χαζεύει σε αυτό. Βλέπεις ζευγάρια, όπως το αυτό που ανάφερα παραπάνω, που αντί να είναι κάπου και να πίνουν το καφέ τους και να "χαμουρεύονται", παίζουν παιχνίδια.
Φεύγοντας από τις κούνιες, το ξεχάσαμε όλο αυτό που είχαμε δει και πήγαμε να περπατήσουμε κάτω στη προκυμαία. Τότε ήταν που έβαλα τα γέλια με αυτό που είδα. Είδα τις παρέες που ανάφερα παραπάνω, να τρέχουν με το κινητό στο χέρι και να φωνάζουν μεταξύ τους ότι τελειώνει ο χρόνος και δεν θα προλάβουν να το βρουν. Μέχρι να κάνουμε τη βόλτα μας (κάπου μισή ώρα περπατήσαμε) τους είδαμε τουλάχιστον 3 φορές να τρέχουν πάνω κάτω, με τα κινητά στα χέρια.
Εγώ αυτό που έχω να πω ότι είναι μια τρέλα όλο αυτό, και όποιος θέλει ας πέσει να με φάει. Αλλά δεν είναι φυσιολογικό να βγαίνουν παρέες για καφέ ή για βόλτα και να είναι με το κινητό στο χέρι και να μην μιλάνε έστω και λίγο μεταξύ τους. Η ζωή είναι τώρα! Αν δεν τα κάνουν τώρα, να βγουν, να φλερτάρουν, να γελάσουν. Πότε θα τα κάνουν; Όταν θα έχουν τόσες πολλές υποχρεώσεις και θα τους φτάνει η μέρα; Κρίμα και πάλι κρίμα για το που πάει η νεολαία. Θέλω να ελπίζω ότι θα φτιάξουν τα πράγματα και ότι με τα δικά μας παιδιά να υπάρχει ένα καλύτερο μέλλον. Άλλωστε είναι στο χέρι μας να αλλάξουμε το μέλλον μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου